काफियाना 💕

–बिन्दु भुसाल  एक जनासँग मेरो म्यासेजरमा चर्का–चर्की झगडा हुँदै थियो । वास्तवमा भन्नुपर्दा उनी मेरो साथी बन्न चाहान्थे । तर, साथ दिनेवाला साथी चाहीँ होइन । मान्छेहरु भन्छन्, आँ गर्दा अलंकार बुझिन्छ । त्यस्तै मैलेपनि उनको बोलीबाट उनी ठीक नभएको बुझेँ अर्थात् उनको नियत मलाई ठीक लागेन । उनीसँग पहिलो पटक बोल्दै थिएँ ,उनले आफ्नै रफ्तारमा अनेकथरी सुनाउँदै थिए । यसै क्रममा केही बहस पनि भयो । सुरुमा बोल्दानै म झोक्किएकी थिएँ, सायद त्यसैले होला उनी पनि अल्लि आवेगमै जस्तो कुरा गर्दैथिए । तर,पनि केही समय कुरा भयो,छलफल भयो ।  केही क्षणको दोहोरो बोलचाल र छलफपछि मैले उनलाई सोँधे, हुँ एम आई अर्थात् तपाइँको नजरमा म को हुँ ?’ मेरो प्रश्नको तत्काल जवाफ आयो ‘सकेसम्म आफूलाई कमजोर छु भनेर देखाउन नखोज्ने, अतितको रिस र पीडालाई वर्तमानमा पोख्न खोज्ने,कसैले प्रशंसा गर्दा आफू चनाको बोट भएनि सालको रुख सम्झिने, कोहिसँग नजिक भएर बोल्यो भने सानो हुन्छ कि भन्ने सोँचसँगै सपनामा हराएकी नारी जसले १० मा बसेर १००को रवाफ देखाउँछ त्यो हौं तिमी ।’   उनको त्यस्तो जवाफपछि मलाई कता–कता चित्त दुख्यो । किनकी मे...